සොදුරු සිතැත්තී...

මේ ඒක නෙවෙයි. හැමදාම වගේ එක එක පිස්සු කාතා ලිය ලිය ඉන්නැතුව නෝටිට හිතුනා එයා ගැන වචන ටිකක් අමුනන්න. (ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙමින් J) දැං මම කොහොමෙයි එයාව අදුන්වලා දෙන්නේ....



ම්......හරි... නෝටිච්චී... J ඒක සෝක්. දැං මෙහෙමයි මගේ ආදරණීය නෝටිච්චීව මට ලැබුනේ


යාලූවනේ මම උසස් පෙල කරන දවස් වලම අගනුවර තියන පරිගණක පාසලක පාඨමාලාවක් කරන්න පටන් ගත්තා. හරිද... 


කොහොම හරි ඒ ලෙවල් කරලා ඉවර වෙනකොටම වගේ මට ඒ ආයතනයේ ඉන්ස්ට‍්‍රක්ටර් කෙනෙක් විදියට සෙට් වෙන්න චාන්ස් එක ලැබුණා. ඔන්න මට මුලම ලෙක්චර් එක කරන්න උනේ විදාතා එකේ සෙට් එකකට ටෙ‍්‍රින්ං ප්‍රෝග‍්‍රැම් එකක්. 


අඬේ සේරම නෝටියට වඩා වැඩිමල් අය. කොහොම හරි ඔය සෙට් එකට වගේ නෝටියට අම්බානකට ෆිට් උනා. කොටින්ම කිවොත් කෝල් කරලා සැප දුක අහන්න තරං  ෆිටී උනා. ඒ අතරින් එක අක්කෙක් බුදු ෆිට්. කොහොම හරි උන්ගේ ටෙ‍්‍රිනින් එක ඉවර වෙනවත් එක්කම මම ෆැකල්ටි සිලෙක්ට් උනා. ඒ නිසා අර ආයතනෙන් මම අස් උනා.


ඒ උනත් අර බුදු ෆිට් අක්කා (මම කිරුතිකා කියලා කියන්නම්කෝ) හුගක් වෙලාවට කෝල් එහෙම කලා. ඒ නිසා හොද ක්ලෝස් ෆ්‍රෙන්ඞ්ෂිප් එකක් තිබුනා.


හරි දැන් ඇති අඩිතාලම දැම්මා. ඔන්න මෙහෙමයි නෝටිච්චිව නෝටියාට ලැබුනේ


ඕන්න එක දවසක් කිරුතිකා අක්කා මට කෝල් කරනලා කියනවා මල්ලී මගේ ක්ලාස් එකේ ස්ටුඩන්ට් කෙනෙක්ට සී ලැංග්වේජ් එකේ මොනවද දැනගන්න තියනවා පොඩි හෙල්ප් එකක් දෙන්න. මම ඔයාගේ කන්ටෑක් නම්බර් එක එයාට දුන්නා හොදේ... 


ඉතිං එදා තමයි මගේ නෝට්ච්චි මට මුලටම කෝල් කලේ.කොහොමින් කොහොම හරි එදා ඒ ගත්තු කෝල් එක දිනපතා අනිවාර්ය කෝල් එකක් බවට පත් වෙලා අපි කැම්පස් අවුට් උන අවුරුද්දේ මැයි 31 ඒකි මගේ උනා. ඒ කියන්නේ මේ අවුරුද්දේ මැයි 31 (2011 - 05 - 31)


ඇත්තටම මගේ නෝටිච්චි මට ගොඩාරියක්ම ආදරෙයි. ඒකි දැං නර්සිං සිලෙක්ට් වෙලා රත්නපුරේ නර්සිං කොලේජ් එකේ ඉන්නේ. නෝටි දකූනේ නිසා නෝටිට නෝට්ච්චිව දකින්න වෙන්නේ සතියට දවසයි. ඒත් කවමදාවත් ආදාරේ අඩුවෙලා නෑ දසමෙකින්. හැමදාම වැඩි උනා මිසක්. කෝක වෙතත් අපි අතරේ පුංචි පුංචි හිත් රිදීම් උනේ නැතිවාත් නෙමෙයි. ඒ උනත් ඒ හැම හිත් රිදීමක්ම චුට්ට වෙලාවයි. එහෙම හිත රිදුන වෙලාවක මුලින්ම නෝටි කතා කරනවා නැත්තම් නෝටිච්චී කතා කරනවා. 
හැබැයි නෝටිච්චී තමයි නෝටියාට වැඩිපුරම කතා කරන්නේ. නෝටියාට හිතෙන්නේ ඒකි ඒ තරම්ම නෝටියාට ආදරෙයි.


නෝටියාට ඒක මේ ටික කාලෙට හොදට තේරුණා. දවසක් නෝටිච්චිගේ බැග් එකේ තිබිලා පුංචි පොතක් හම්බුණා.මම ඒක ගන්නකොටම නෝටිච්චී ඒක මගෙන් උදුරලා ගත්තා. ඒත් ඉතිං නෝටි නෝටිම නිසා කෝම හරි ඒ පොත අරන් පෙරලලා බැලූවා. ඒකේ තිබුනේ එදිනෙදා අපි දෙන්නගේ ජිවිතේ විශේෂ සිදුවිම් ලියලා. ඒත් පොතේ මැදක් හරියේ තිබුණු දෙයක් දැකලා මගේ ඇස් වලට කදුලූ ආවා... ඒකෙ ලියලා තිබුනේ....


මගේ රත්තරං නෝටියාට මගේ අතින් උන අතපසුවීම්.... මගේ ආදරේ නාමෙන් මම මේවා හදා ගන්නවා.... කියලා පුංචි පුංචි අතපසු වීම් ලියපු කොලයක්.ඇත්තටම එතන තිබුණු සමහර දේවල් උනාද කියලා වත් මතකයක් තිබුන්නෑ මට.


ඒ වගේම තවත් දවසක් අපි දෙන්නා දළදා වදින්න ගිය දවසේ.... අනේ දළදා හාමුදුරුවනේ මගේ නෝටිව කවමදාවත් මට නැති කරන්න එපා කියලා ඇස් දෙකේ කදුලූ පුරෝගෙන පඩුරු ගැට ගහපු හැටි.... මතක් වෙනකොට හිතෙනවා දෙයියනේ මේ කෙල්ල මම වෙනුවෙන්මද ඉපදිලා තියෙන්නේ කියලා.


තවත් හිත හිරිවැටිලා යන්න වෙච්ච දෙයක් තමයි.....
දවසක් නෝට්ච්චිලාව ලේබර් රූම් දාලා... ඉතිං ඒක ඉවර වෙලා ඇවිත් කියනවා....


අම්මෝ නෝටියෝ අද අපිව ලේබර් රූම් දැම්මා. ඒකේ එව්වා දකිනකොට ගැහැණු වෙලා ඉපදෙන්නේ මොකටද කියලා හිතෙනවා. ඉතිං මම කිව්වා එහෙනං ඊලග ආත්මේ කොල්ලෙක් වෙලා ඉපදෙන්න ප‍්‍රාර්ථනා කරන්නකෝ කියලා. මම එහෙම කිව්වාම මොනවාද දන්නවද මගේ නෝට්ච්චි කවිවේ....


අනේ මගේ නෝටියෝ මට එහෙම  ඕන්නෑ... ලබන ආත්මේ විතරක් නෙමෙයි මොන දුකක් විදින්න උනත් උපදින හැම ආත්මෙකම ඔයාගේම නෝටිච්චී වෙන්න ඉපදෙන්න කියලා මම ප‍්‍රාර්ථනා කරනවා.


ඉතිං නෝටිගේ හැම නෝටි වැඩක්ම ඉවසා වදාරගෙන හිත පිරෙන්න ආදරේ කරන මගේ රත්තරං කෙල්ලට මම පණ වගේ ආදරේ කරන එක හරි නේද?